De provincie Overijssel telt 340 bedrijventerreinen. Met samen een oppervlakte van 81 vierkante kilometer; zo groot als de gemeente Almelo. In totaal geven die bedrijventerreinen werk aan tweehonderdzevenduizend mensen. Tien jaar geleden waren bijna vijftig van die terreinen totaal verouderd of verwaarloosd. De kredietcrisis had de regionale economie al stevig in haar greep. De toenmalige Provinciale Staten namen een gedurfd besluit. Ze stelden het meerjarenprogramma Vitale Bedrijvigheid vast. Nu, anno 2019 hebben tientallen Overijsselse bedrijventerreinen een complete metamorfose ondergaan.Overijssel boekte succes door een werkwijze die de landelijk de aandacht trekt. De Herstructurerings Maatschappij Overijssel (HMO) werd in het leven geroepen om samen met gemeenten en ondernemers verouderde werklocaties weer vitaal te maken. Inmiddels werkt er 15 man bij de HMO. Eén van hen is Jeroen Heethaar, sinds 2010 betrokken als investeringsmanager. ‘We zijn een soort oliemannetje tussen bedrijfsleven en overheid’ zegt hij. ‘We dichten de kloof tussen gemeenten en private partijen.’Economie gedeputeerde Eddy van Hijum omschrijft de HMO als het ‘Best bewaarde geheim van Overijssel.’ Voor elke euro die de HMO in een herstructureringsproject stopt, wordt minstens 4 euro bijgelegd door een andere partij. Meestal ondernemers. En dan gaan de schouders eronder.Westerman, HasseltOp- en overslagEen van de vele voorbeelden van zo’n gedaantewisseling is het industrieterrein Hasselt in Zwartewaterland. Een project dat in een enorm tempo werd gerealiseerd. De gemeente zat in 2014 met een deel van het terrein flink in de maag. Na het vertrek van een betonfabriek ging het snel bergafwaarts met het terrein; het onkruid reikte manshoog. Toch was het een veelbelovende plek, met insteekhavens aan het Zwartewater. Maar de grond was vervuild en de gemeente ontbraken de middelen. HMO ging aan de slag, investeerde zelf en bracht investeerders bijeen; de provincie kwam met 2,2 miljoen over de brug voor ‘openbaar gebied’. Al snel deden Scania Logistics Netherlands…

Het typisch groen- en blauw schilderwerk, de melkbussenrekken en klederdracht. Noaberschap, fraaie boerderijen, langgerekte velden. Alles ademt de sfeer van vroeger maar in werkelijkheid is in Staphorst en Rouveen de tijd allesbehalve stil blijven staan. Net als elders kampt de gemeenschap met eigentijdse problemen. En worden moderne oplossingen niet geschuwd. Commissaris van de Koning Andries Heidema maakte op zijn ambtsbezoek kennis met een veelzijdige gemeente.Een leeggevallen plek middenin de bebouwing. Een oude school ‘De levensboom’ werd afgebroken. Wat doe je daar dan mee? Staphorst vroeg de gemeenschap zelf om oplossingen aan te dragen. Het werd een participatieproject dat landelijk de aandacht trok. Raadsleden bleven ‘op hun handen zitten’ en hoeven nu alleen nog het winnende plan af te tikken. ‘We willen een lerende raad zijn, die buiten haar comfortzone durft te treden,’ zegt raadslid Liesbert Lubberink. ‘Dan moet je durven loslaten, ook bij twijfel. Dit was geen oefening, maar meteen in het echt. Wat ons betreft voor herhaling vatbaar.’DenkkrachtDe bevolking diende maar liefst 34 plannen in voor de Levensboomlocatie, variërend van een supermarkt-automaat tot een kinderboerderij. Het plan ‘Rouveen voor Iedereen’, ingediend door negen gezinnen, werd de winnaar. De groep ouders van kinderen met autisme bedachten een woonvoorziening waardoor hun kinderen in het dorp kunnen blijven wonen. Daarnaast komen er wat appartementen voor ouderen en starters. Meer dan vijfhonderd inwoners brachten hun stem uit. Het winnende plan had het sentiment van de gemeenschap mee, er werd geen wanklank gehoord. Ook niet van de verliezers.Studio Vers BestuurJan en Grietje de Witte, die ook een plan indienden, juichen de nieuwe werkwijze en ook de uitkomst alleen maar toe. ‘Inspraak van burgers is voor zo’n beeldbepalende locatie juist heel erg goed. Ambtenaren kunnen mooie plannen maken, maar dan lígt het er, kant en klaar. Dan kun je alleen maar bezwaar indienen of accepteren.…