"Het schilderen is me eigenlijk wel met de paplepel ingegeven. Ik ben de derde generatie; mijn vader en opa schilderden beide Twentse landschappen. We hadden thuis een verf- en behangwinkel. De overbodige behangboeken mochten mijn zus en ik gebruiken om in te tekenen. Ik tekende eerst vooral auto's en stripfiguren."Buiten schilderen"Op mijn elfde mocht ik naar portrettekenles. Daar heb ik vijf jaar portretten getekend, tot ik een jaar of zestien was. Toen verplaatste mijn interesse zich meer naar het uitgaan! Op mijn vijfentwintigste pakte ik het tekenen weer op. Ik ging op les bij Willemien Bakkenes. Dit gaf mij het zelfvertrouwen om ook buiten te gaan schilderen. Daarvoor durfde ik dat niet aan. Ik schaamde me als er iemand over mijn schouder mee kwam kijken."Op De Woensdagmorgen"In de loop der jaren heb ik met allerlei groepjes en docenten gewerkt. Inmiddels zit ik alweer zestien jaar bij dezelfde tekenclub, ODW (Op De Woensdagmorgen). In de winter teken ik op de club en thuis aan de keukentafel. Maar eigenlijk ben ik een echte buitenschilder. Dan stap ik op de fiets met een tekenblok en aquarelverf en ga ik heerlijk landschappen schetsen! Thuis werk ik het meestal verder uit in acrylverf."RAAM!KUNST"Het was al een aantal jaar moeilijk om goede expositieruimte te vinden voor het werk van amateurschilders in Hengelo. Samen met een aantal anderen heb ik daarom vorig jaar voor de Week van de Amateurkunst het project RAAM!KUNST opgezet. Daarvoor hebben 54 ondernemers hun etalages ter beschikking gesteld aan 46 amateurkunstenaars. Het was zo'n succes dat we het dit jaar weer gaan doen, maar nu staat het in het teken van het 150 jarig-bestaan van de Stork-fabrieken in Hengelo. Ik ben al druk bezig met de organisatie!"Kunstzinnige familie"Mijn zoon is ook kunstzinnig, eigenlijk nog veel meer dan ik. Hij heeft de Rietveldacademie gedaan.…

Provinciale Staten van Overijssel wezen eind vorig jaar het ‘tapijtcluster’ Genemuiden-Hasselt (Zwartewaterland) aan als topwerklocatie. Dat zijn werklocaties met bijzondere vestigingscondities voor bedrijven die zich op de internationale handel richten; ze hebben een stimulerende functie voor de werkgelegenheid in de regio. Er zijn nu vijf van deze toplocaties in de provincie. Hessenpoort en Polymer Science Park (Zwolle), bedrijvenpark A1 en het Open Innovatie Centre (Deventer) kregen al eerder het predicaat. Voor Genemuiden en Hasselt gold als bijzonderheid dat de hele productieketen daar aanwezig is, gecombineerd met een ‘heel eigen arbeidsethos’. Maar ook dat het gebied de potentie heeft door te ontwikkelen tot een innovatief circulair systeem, aldus de experts.Het tapijtcluster richt zich op productie en verwerking –tot onder meer matten-, op de verkoop, recycling en transport van tapijt en kunstgras. Ondanks de schaalgrootte is de industrie vrijwel uitsluitend lokaal gebonden bedrijvigheid. Het zijn dan ook vaak familiebedrijven.Herbert Altena (43) is mededirecteur van zo’n tapijtbedrijf dat eigendom is van drie Genemuider families, Visscher, Harms en Altena. Zelf heeft Herbert van huis uit niks met tapijt zegt hij, hoewel zijn grootvader ‘Piet de Kraeje’ met een vrachtwagen riet en biezen vervoerde voor de mattenindustrie. Piet de Kraeje werkte in zijn tijd samen met Giep Verhoek, de grondlegger van Transportbedrijf Verhoek Europe, met tegenwoordig meer dan 400 vrachtwagens vanuit Genemuiden en vestigingen in Duitsland en Engeland. Want in de slipstream van de tapijtindustrie, die verantwoordelijk is voor 70% van de totale Nederlandse productie, floreren tal van vervoers- en toeleveringsbedrijven in de gemeente. Van de productie gaat 80% naar het buitenland. Samen met Gent-Kortrijk vormt Genemuiden het hart van de Europese tapijtindustrie. Herbert Altena met zijn dochter JanineGeschiedenis van de tapijtindustrieEeuwenlang groeiden in Genemuiden biezen, langs de randen van de Zuiderzee. Begin vorige eeuw ontwikkelde zich daaruit de mattenindustrie. Biezen werden in de huisindustrie…