Een levensvatbaar boerenbedrijf dat werkplezier geeft en klaar is voor de toekomst. Dat is wat vader Jos en zoon Thijs Broekhuis uit de grond hebben gestampt aan de Wismanweg in Deurningen. Een fonkelnieuwe biogasinstallatie op het erf voorziet het dorpje van warmte. ‘Koegas’ van zo’n 240 beesten. Een helemaal mestloos boerenbedrijf is de volgende stap als het aan de Broekhuizen ligt. Zover is het nog niet, maar het moet mogelijk zijn. Vader en zoon BroekhuisGedeputeerde Staten brachten een bezoek aan het bedrijf. Ooit begonnen als doorsnee agrariër met dertig koeien, gooide Jos Broekhuis het roer een aantal jaren geleden rigoureus om. Het moest anders, duurzamer, beter. Circulair. ‘Maar wat is circulair?’ vraagt Broekhuis. ‘Gemengde bedrijfjes van vroeger waren circulair, die hadden een gesloten kringloop. Maar dat krijg je in je eentje, en met de huidige omvang van boerenbedrijven, niet meer voor elkaar.’ De oplossing ligt volgens hem in samenwerken met andere bedrijven om daarmee kringloopsystemen te vormen. Gevarieerder boeren, uitruilen van nutriënten, samen optrekken. ‘Er zijn meerdere wegen mogelijk in de landbouw. Niet iedereen hoeft hetzelfde te doen. Je moet het zoeken in de combinaties. De coöperatieve gedachte in de landbouw komt dan terug.’ Boeren die stoppen met hun bedrijf spelen daarbij een cruciale rol. Want land is schaars, peperduur, en gaat vaak naar de hoogste bieder. Dat kan maar zó een zonnepanelenproducent zijn. Maar zonnepanelen horen op daken, en niet op kostbare landbouwgrond. Monique Haaf (l) en Hester Maij (r) bij de biogascentraleEnergieprobleem oplossenDe zonnepanelen op de daken van de Broekhuizen leveren energie voor het bedrijf. De biogasinstallatie draait nu een jaar, en daarmee is het boerenbedrijf nu volledig zelfvoorzienend op het gebied van energie. Jaren pionieren en studeren op de techniek en de financiering gingen er aan vooraf. De provincie Overijssel hielp een handje mee met geld uit het…

Een sociale streber, begaan met zwakkeren, met hart voor het platteland en in een adem genoemd met Cruijff; de media kwamen superlatieven te kort om Roy de Witte te introduceren als nieuwe, jonge en frisse gedeputeerde. Wat vindt de ex-wethouder van Tubbergen van alle loftuitingen?“Dat is een beetje dubbel. Aan de ene kant prachtig natuurlijk, maar het bezwaart ook. Ik ben een bescheiden en nuchtere Twent, dat draag ik met trots uit, ik ben niet vies van een beetje ambitie, maar die woorden wekken ook allerlei verwachtingen. Dat sociaal domein, dat ging in Tubbergen heel goed maar dat moet ik toch opnieuw zien waar te maken. ‘t Wordt gewoon hard werken, want je krijgt niks voor niks is mijn ervaring.”Dat sociale gevoel van jou, waar iedereen het over heeft, waar komt dat vandaan?“Mijn moeder overleed plotseling toen ik twaalf was. Als je vroeg een ouder verliest wordt je al heel snel zelfredzaam. Ik voelde sterk de zorg voor mijn twee jongere broertjes. Mijn vader stond alleen voor de opvoeding, maar er waren in feite veel meer mensen bij betrokken, ooms, tantes, de buurvrouw, de buurt. Die sociale cohesie, de zorg voor elkaar, dat heb ik al heel vroeg ervaren als belangrijk.”Over het coalitieakkoord en de portefeuilleverdeling, zit er genoeg van het CDA in en ben je tevreden met de taakverdeling? “Tja, het CDA… ik ben weliswaar van de christelijke partij maar in god geloof ik niet. Wel in de christelijke waarden, in zorg voor elkaar, in de middenweg, in coöperatie en consensus. Ik vind daarvan ruim voldoende in het akkoord. De woorden welzijn, leefbaarheid en sociale kwaliteit komen er in terug. Sommige mensen zeggen van mijn portefeuille (leefbaar platteland, cultuur en erfgoed, recreatie en toerisme en sociale kwaliteit) aha,Roy heeft het pretpakket gekregen! Prima, denk ik dan, waar pret is, is actie.…