Provinciale Staten van Overijssel wezen eind vorig jaar het ‘tapijtcluster’ Genemuiden-Hasselt (Zwartewaterland) aan als topwerklocatie. Dat zijn werklocaties met bijzondere vestigingscondities voor bedrijven die zich op de internationale handel richten; ze hebben een stimulerende functie voor de werkgelegenheid in de regio. Er zijn nu vijf van deze toplocaties in de provincie. Hessenpoort en Polymer Science Park (Zwolle), bedrijvenpark A1 en het Open Innovatie Centre (Deventer) kregen al eerder het predicaat. Voor Genemuiden en Hasselt gold als bijzonderheid dat de hele productieketen daar aanwezig is, gecombineerd met een ‘heel eigen arbeidsethos’. Maar ook dat het gebied de potentie heeft door te ontwikkelen tot een innovatief circulair systeem, aldus de experts.Het tapijtcluster richt zich op productie en verwerking –tot onder meer matten-, op de verkoop, recycling en transport van tapijt en kunstgras. Ondanks de schaalgrootte is de industrie vrijwel uitsluitend lokaal gebonden bedrijvigheid. Het zijn dan ook vaak familiebedrijven.Herbert Altena (43) is mededirecteur van zo’n tapijtbedrijf dat eigendom is van drie Genemuider families, Visscher, Harms en Altena. Zelf heeft Herbert van huis uit niks met tapijt zegt hij, hoewel zijn grootvader ‘Piet de Kraeje’ met een vrachtwagen riet en biezen vervoerde voor de mattenindustrie. Piet de Kraeje werkte in zijn tijd samen met Giep Verhoek, de grondlegger van Transportbedrijf Verhoek Europe, met tegenwoordig meer dan 400 vrachtwagens vanuit Genemuiden en vestigingen in Duitsland en Engeland. Want in de slipstream van de tapijtindustrie, die verantwoordelijk is voor 70% van de totale Nederlandse productie, floreren tal van vervoers- en toeleveringsbedrijven in de gemeente. Van de productie gaat 80% naar het buitenland. Samen met Gent-Kortrijk vormt Genemuiden het hart van de Europese tapijtindustrie. Herbert Altena met zijn dochter JanineGeschiedenis van de tapijtindustrieEeuwenlang groeiden in Genemuiden biezen, langs de randen van de Zuiderzee. Begin vorige eeuw ontwikkelde zich daaruit de mattenindustrie. Biezen werden in de huisindustrie…

"Ik ben een laatbloeier. Op mijn 27ste begon ik pas met gitaarspelen. Het meeste leerde ik mijzelf aan, via YouTube en boeken. Ik heb veel naar oude blues geluisterd en nagespeeld. Na een jaar of zes oefenen dacht ik: zo, nou snap ik het wel."Gitaar van slaven"Ik ging op zoek naar de geschiedenis van de blues, mijn favoriete muziek. Dan kom je al snel in het Amerika van rond 1900 uit. Op de katoenplantages in de Mississippidelta zochten de slaven naar een goedkope manier om muziek te maken. Ze zetten een bezemsteel in de sigarendoosjes van de katoenbaas en spanden daar een draad overheen. Met de kop van een gebroken wijnfles, een bottleneck, maakten ze simpele loopjes. Zo ontstond de cigar box guitar."Gewoon gaan knutselen"Ik dacht: dat kan ik zelf ook wel. Ik ben gewoon gaan knutselen, en zo ontstond mijn eerste cigar box guitar. Ik heb hem nog steeds, maar ik speel er niet meer op. De gitaren die daarna kwamen, werden namelijk steeds beter. Ik speel bij twee verschillende bands op mijn zelfgemaakte gitaren; The New American Farmers en The Boothill Stompers. Ik heb inmiddels een hele verzameling, maar zes gitaren gebruik ik ook werkelijk om mee op te treden. Naast gitaren maak ik ook versterkertjes en lampen van sigarendoosjes. Daarnaast geef ik thuis en op scholen demo's en workshops cigar box guitar-bouw en geef ik gitaarles."Mooie ontmoetingen"Mijn cigar box guitars hebben me al heel wat mooie ontmoetingen opgeleverd. Zo heb ik een gitaar mogen bouwen voor Bennie Jolink. Ik ben groot fan van Normaal, dus dat was mooi werk. Ook voor Seasick Steve, een Amerikaans cultfiguur die veel op junkinstrumenten speelt, heb ik een gitaar gebouwd. Hij bouwt zelf ook junkgitaren, en neemt wel twintig gitaren tegelijk mee op het podium. Ik heb geprobeerd om al die…